نانوفناوری، گستره‌ای از علوم مختلف را پوشش می‌دهد، به همین دلیل، پیشرفت‌های حاصل در این فناوری، حوزه‌های مختلفی را در بر می‌گیرد.
به صورت کلی، اقدامات انجام گرفته در حوزه فناوری نانو را می‌توان به سه زیرمجموعه ارجاع داد که هر کدام، به طور مستقیم، بر یکی از: علوم رایانه، علوم مواد و علوم زیستی، تأثیر می‌گذارد.
مثال‌های زیر را می‌توان در زمره مهمترین دستاوردهای نانوفناوری در سال 2018 میلادی، در هر یک از شاخه‌های یاد شده دانست.
علوم رایانه: مطالعه انتشار پلاسمون در گرافن را می‌توان به عنوان یکی از بزرگ‌ترین دستاوردها در دنیای نانوفناوری با کاربردهای محاسباتی دانست.
مهمترین قسمت این کار، مشخص نمودن پارامترهای خاصی است که مسئول انتقال سیگنال‌های نوری در مقیاس نانو هستند. این نتایج، برای محققانی که به دنبال بهبود انتقال داده‌های سنسور هستند، نتایج بسیار مهمی است!
علوم مواد: در حوزه نانومواد، تیمی از محققان، از نور خورشید برای تصفیه آب استفاده نمودند. آن‌ها با استفاده از ژل نانوساختار، از انرژی خورشیدی، برای تقطیر آب با شدت 23-18 لیتر در ساعت، استفاده کردند.
با توجه به این که با افزایش جمعیت انسان بر کره زمین، دسترسی به آب سالم بسیار سخت می‌شود، اهمیت چنین پیشرفت‌هایی را نمی‌توان دست کم گرفت.
علوم زیستی: در سال 2018 میلادی، محققان توانستند اثربخشی یک واكسن حاوی نانوذرات را براي بیماری آنفلوانزا بررسی نمایند. این واکسن، با موفقیت توانست پاسخ‌های قوی آنتی بادی علیه ویروس را در بدن بیمارانی که این فرمولاسیون جدید را دریافت نموده بودند، استخراج نماید. در واقع، این موفقیت بالینی، منجر به آزمایش کارایی واکسن در فصل آنفولانزا (2019-2018) شد. شاید بتوان از فرمولاسیون‌های مشابه با آنتی‌ژن‌های مختلف، برای تولید واکسن‌های قوی علیه ویروس‌های دیگر نیز استفاده نمود.
در واقع، این موفقیت بالینی، منجر به آزمایش کارایی واکسن در فصل آنفولانزا (2019-2018) شد. شاید بتوان از فرمولاسیون‌های مشابه با آنتی‌ژن‌های مختلف، برای تولید واکسن‌های قوی علیه ویروس‌های دیگر نیز استفاده نمود.
لازم به ذکر است که ذکر این سه مورد، به عنوان شاخص‌هایی از پیشرفت‌های صورت گرفته در حوزه فناوری نانو و دست‌اندازی این فناوری منحصربه‌فرد در صنایع مختلف است
شرکت «Cove»، در ماه جاری میلادی بطری‌های آبی را به بازا عرضه می‌نماید که قابلیت تجزیه کامل در اقیانوس‌ها و همچنین خاک را خواهند داشت. این بطری‌ها که از یک پلیمر زیستی به نام «PHA» تولید شده‌اند، در صورتی که در یک سطل کمپوست یا محل دفن پسماندها و یا حتی اقیانوس قرار گیرند، به طور کامل تجزیه شده و چالش زیست محیطی جدیدی را به دنبال نخواهند داشت