مواد پلیمری از جمله پلاستیک ها در صورتی که به عنوان زباله دفن شوند می توانند در محل های دفن خود، سبب نفوذ مواد مضر شیمیایی به آب های زیرزمینی شده و باعث بوجود آمدن مضرات جبران ناپذیری شوند. . این مواد شامل ترکیباتی نظیر فلزات سنگین و … است که جز ترکیبات زیان آور برای محیط زیست و سلامت انسان ها به شمار می روند.

امروزه ازدیاد استفاده از پلیمرها و رهاسازی آن ها در طبیعت نگرانی های جدی جوامع بشری را به دنبال داشته است.
مواد پلاستیکی و پلیمری به علت ترکیبات بر پایه مشتقات نفتی و اغلب خاصیت تجزیه پذیری بسیار کند، در خاک باقی می مانند و به این ترتیب مواد شیمیایی مضر آن ها به تدریج از طریق خاک وارد زنجیره غذایی انسان می شود.
بنابراین علاوه بر اثرات دیر تجزیه شدن محصولات پلاستیکی رها شده در طبیعت، بر محیط زیست آن چه حائز اهمیت است سلامت ما انسان هاست.
طبق برآوردهای صورت گرفته بیش از 30 درصد از کل پلاستیک ها در صنایع بسته بندی مصرف می شود و این مساله زمانی نگران کننده می شود که میزان مصرف پلاستیک ها به چندین تن می رسد.
زیست پلیمرهای زیست تخریب پذیر
مواد زیست تخریب پذیر موادی هستند که توسط میکروارگانیسم های موجود در طبیعت، نور و یا روش های شیمیایی قابل تجزیه می باشند.
از خصوصیات اصلی که در فرآیند بهبود مواد زیست تخریب پذیر در صنایع غذایی نیازمند بررسی و تحقیق است، خواص مکانیکی، گرمایی و مبحث نفوذ پذیری اکسیژن و رطوبت می باشد.
نانوذره ها نیز می توانند روند زیست تخریب پذیری را در پلیمرهای مصنوعی به وجود آورند.

در زیست پلیمرها کنترل تغییرات شیمیایی همانند کنترل تغییرات فیزیکی حائز اهمیت است. در شرایط نرمال زیست محیطی، پروسه تجزیه ، برای چند گرم پلاستیک(مانند پلی اتیلن) 100 سال به طول می انجامد.
انواع پلاستیک های تجزیه پذیر
پلاستیک های تجزیه پذیر توسط انجمن تست مواد آمریکا (ASTMD20.96) طبقه بندی می شوند.
- پلاستیک های نور تخریب پذیر (Photodegradable) : پلاستیکی که توسط نور روزانه تجزیه می شود.
- پلاستیک تجزیه پذیر اکسیداتیو(Oxidative) : پلاستیکی که توسط اکسیداسیون تجزیه می شود.
- پلاستیک تجزیه پذیر هیدرولیتیکی(Hydrolytic) : پلاستیکی که توسط هیدرولیز تجزیه می شود.
- پلاستیک زیست تخریب پذیر(Biodegradable) : پلاستیکی که توسط میکرو ارگانیسم های طبیعی چون باکتری، قارچ و جلبک تجزیه می شود.
در سه گروه اول پلاستیک ها نیازمند ورودی های اضافی چون اشعه UV و یا اکسیژن برای عمل تجزیه می باشند.

تاب نانو تولیدکننده مستربچ های نور زیست تخریب پذیر(Photodegradable) ، اکسیداتیو(Oxidative) و زیست تخریب پذیر (Biodegradable) می باشد.
مستربچ های تخریب پذیر تاب نانو قابل استفاده در صنایع پلیمری مانند بسته بندی مواد غذایی، پلاستیک ها، نخ و …. می باشد.