سبک زندگی معاصر حکم می کند که افراد بین 60 تا 90 درصد از زندگی روزانه خود را در داخل خانه بگذرانند. بنابراین برای کسانی که در آب و هوای گرم زندگی می کنند، تهویه مطبوع یک ضرورت محسوب می شود.
عملکرد دستگاه های تهویه مطبوع با حذف هوای گرم و مرطوب از داخل ساختمان و جایگزینی آن با هوای خنک است.
میکروارگانیسم ها از مهم ترین منابع کیفیت پایین هوای داخل ساختمان محسوب می شوند و آلودگی توسط آلاینده های میکروبی به طور فزاینده ای به عنوان یک مشکل بهداشت عمومی و علت احتمالی به اصطلاح سندرم ساختمان بیمار شناخته می شود.
مطالعات بر روی میکروب‌های منتخب جدا شده از سیستم های تهویه مطبوع نشان داده است که توده‌های مرطوب باکتریایی و قارچی بسیاری در این سیستم ها وجود دارد.
علاوه بر این، تحقیقات نشان داده است که میکروارگانیسم های خاص، به ویژه قارچ ها، می توانند در سیستم های تهویه مطبوع نفوذ کنند.
آئروسل‌های زیستی، مانند آن‌هایی که شامل قارچ‌ها، باکتری‌ها و ویروس‌ها هستند، در هوای داخل خانه می‌توانند باعث بیماری‌های آلرژیک و عفونی، مشکلات تنفسی و واکنش‌های حساسیت مفرط شوند.
اگرچه میکروارگانیسم ها با چشم غیرمسلح دیده نمی شوند، اما تمامی محیط ها توسط آنها از جمله باکتری ها، قارچ ها، جلبک ها و تک یاخته ها پر شده است.
گرد و غبار در هنگام عبور ذرات آلی و معدنی، از منابع خارجی و داخلی تشکیل می شود که متعاقباً تجمع و رسوب می کنند. به عنوان مثال، گرد و غبار خانه از الیاف پنبه، مو، باکتری، کپک و ذرات رنگ باقی مانده تشکیل شده است.
تعداد روزانه و فصلی میکروارگانیسم های آلاینده در هوا متفاوت است و عمدتاً به عوامل محیطی، مانند پوشش گیاهی، فعالیت های انسانی و نوسانات فصلی بستگی دارد .بیشتر این میکروارگانیسم ها باکتری ها و قارچ ها هستند.
این آلاینده‌های میکروبی ساکنان ساختمان‌های محصور و مرطوب را تحت تأثیر قرار می‌دهند، به‌ویژه در مورد قارچ‌های مرطوب‌کننده سمی، مانند Phoma sp.، Exophiala sp.، Aureobasidium pullulans، Acremonium sp.، و Sporobolomyces که اغلب از لوله‌های خنک‌کننده جدا می‌شوند.
در سیستم های تهویه مطبوع باکتری های گرم منفی و سموم آنها نیز از لوله های تهویه مطبوع جدا می شوند.
بسیاری از مطالعات ثابت کرده‌اند که سیستم‌های تهویه مطبوع می توانند با آلاینده‌های آلی، باکتری‌ها و قارچ‌ها و همچنین ذرات معلق حاصل از موش‌ها، حشرات و … آلوده شوند.
با توجه به تامین هوای تمیز داخل ساختمان، برای کنترل میکروارگانیسم‌هایی که سیستم‌های تهویه مطبوع را مورد حمله قرار می دهند استفاده از پوشش های سلولزی آنتی باکتریال پیشنهاد میشود.
سيستم كولرهاي آبي بر 3 پايه مكش هواي تازه از بيرون ساختمان، بهسازي هوا (گردگيري و شستشوي هوا + مرطوب كردن + خنك‌‌كردن و كاهش دما) و در نهايت دميدن اين هوا به داخل ساختمان استوار است.
اما باكيفيت‌ترين پوشال‌ها هم فقط براي يك دوره زماني خاص، قابل استفاده هستند زيرا به دليل حرارت و گرد و غبار و انواع آلودگي‌ها و عدم تابش نور خورشيد به داخل پوشال‌ها، آنها محل مناسبي براي رشد و تكثير انواع قارچ‌ها و ميكروب‌ها و ميكروارگانيسم‌هاي مضر مي‌شوند.
سیستم های هواساز، کولرهای آبی و دیگر لوازم مشابه به خاطر قرار داشتن در فضای باز و آلوده بیرون و همچنین مکانیسم عمل ویژه خود، به طور مداوم در معرض گرد و خاک، ذرات معلق و همچنین عوامل باکتریایی، ویروسی، قارچی و سایر میکروارگانیسم های مضر برای انسان هستند.
تحقیقات انجام شده و تجربه های اغلب استفاده‌کنندگان نشان می دهد که ساکنین ساختمان های دارای سیستم‌های هواساز و کولر های آبی از سردردها، گرفتگی بینی، گلودرد، عطسه، سرفه و حتی گاهی تهوع و استفراغ، اختلال در تمرکز حواس و بیماری های عفونی مزمن تنفسی رنج می‌برند که علت آن، آلودگی این سیستم‌ها با عوامل مختلف و میکروارگانیسم های بیماری‌زا هستند.
عدم تابش کامل آفتاب به داخل کولرها و وجود رطوبت پوشال، گرد و غبار و سایر فاکتورها، محیط داخلی کولر را محل مناسبی برای رشد و تکثیر عوامل بیماری زا می کند. کولرهای آبی به عنوان یکی از محل های تجمع باکتری ها، قارچ ها و… به شمار می روند و این عوامل با جریان هوا به راحتی خود را به فضای داخلی منزل می رسانند. این مشکلات مخصوصاً در ابتدای شروع استفاده از کولر ها بیشتر رخ می نمایند.
